Facebooktan "Dilek abla ben Y., arkadaşın C'nin kızıyım lütfen ekler misin? Annem seninle görüşmeyi çok istiyor"Diye bir mesaj geldi ... Ekledim ve mesaj "Ben eski arkadaşın C. hatırladın mı?" Diye devam etti...
Hatırlamak mı? 12 yıldır görüşmediğim canım... 14 yaşım, 17, 18 yaşım,en iyi arkadaşım... Garip duygular etrafımda gezinirken yanıtladım...
Telefon numarasını alıp aradım, aynı ses, değişmemiş, gülümseyerek konuşmalarımız yükseliyor, özlemle kelimeler uçuşuyordu odada...
Son görüştüğümüzde bir kızı vardı, bizim kızlar dediğinde, "2 kızın mı var?" Dedim, evet dedi, konuşma arasında oğullarım diye söz edince, "Oğulların mı, kaç çocuğun var dedim... :) 2'de oğlu olmuş... "Senin facbookta resimlerine baktım, bir tane oğlun varmış, ben de sana alıştıra alıştıra söyleyeyim dedim"cevabına bolca güldük :)) Hatıralarımızdan konuşup o yıllara küçük bir gezi yaptık... Ortak tanıdıklarımızın hayatındaki gelişmeleri öğrendik, ve bir şey daha öğrendik, yıllar geçse de, nefes alsak ta başka şehirlerde, Sevgi olduğu sürece eski dostlar hiç yabancı olmuyorlar birbirlerine...
.gif)
ne güzel...:)
YanıtlaSilGerçek dostluk, yıllar geçse de görüşmeseniz de, ilk görüşmede kaldığı yerden devam edebilenmiş.
YanıtlaSilmerhaba ne kadar sevindim bilemezsiniz sizin adınıza geçende bende aynı duyguları yaşadım biz 20 seneyi aşmış görüşmeyeli biz konuşurken annen nasıl dediğimde 9 sene oldu rahmetli olalı dediğinde çok şey kaybetmişiz sevgiler
YanıtlaSilİnsan aynı kaldığı yerden devam ediyorda o arada görüşülmeyen yıllara da üzülüyor açıkcası. Yaşam koşulları böyle maalesef. Ne mutlu size tekrar başlayan bir dostluk.
YanıtlaSilne güzel bulmuşsunuz birbirinizi zamanla kopuyor insanlar malesef. yine de dostluk güzel şey. sevgiler.
YanıtlaSilDostlukta dostlarda çok güzel, benimde böyle tekrar görmek istediğim birkaç dostum var.İnşaallah birgün biryerlerde karşılaşırım.
YanıtlaSil