Yine bir ziyarete giderken babası için çizdiği resmi yanında götürdü ancak hapishane kurallarına göre özgürlüğü çağrıştıran her türlü şeyin mahkumlara verilmesi yasaktı.
...
Bu sebeple kağıda çizdiği kuş resmini kabul etmemişler ve oracıkta yırtmışlardı...
Çok üzülmüştü küçük kız. Babasına söyledi bunu, o da "üzülme kızım, yine çizersin; bu sefer çizdiklerine dikkat edersin olur mu?" dedi.
Küçük kız diğer ziyaretinde babasına yeni bir resim çizip götürdü. Bu sefer kuş yerine bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler çizmişti.
Babası keyifle resme baktı ve sordu: "Hmmm! Ne güzel bir ağaç bu! Üzerindeki benekler ne? Portakal mı?"
Küçük kız babasına eğilerek, sessizce şöyle dedi :
"Hşşşşt! O benekler ağacın içinde saklanan kuşların gözleri.
Alıntı
Aslında hüzünlü olan bu hikaye beni gülümsetti. Küçücük bir kızın kalıplara attığı çelme için gülümsememek elde değil.
YanıtlaSil(Aydınlık Bahçe)
YanıtlaSilTebessümün adı ne olursa olsun içleri ısıtmaya yetiyor...
Sevgilerimle...
Öğrencilerime zaman zaman anlattığım hoş bir hikaye...
YanıtlaSil(Burcu Tan Uslu)
YanıtlaSilPaylaşmanın tadını çıkaranlardansınız...
Sevgiler...
çok güzel, çok masum bir paylaşım, teşekkürler :)
YanıtlaSilhem üzülmek hem gülümsemek bu kadar olur sagol paylaşımın için:)))
YanıtlaSil(! incebellibardak)
YanıtlaSilçok incesiniz ben teşekkür ederim...
sevgiler...
(fadinin sanati)
YanıtlaSilCanım çok doğru tanımlamışsın...
sen de sağol...
Prenses elife öpücükler...
çok güzel ve öz bir anlatım...
YanıtlaSil(EMİNE ÖZTÜRK)
YanıtlaSilNe güzel sizin gibi özümseyebilmek...
Sevgiler...
Sevdiğim bir hikayedir.
YanıtlaSilRenklerle Yolculuk:
YanıtlaSilTeşekkürler...
Sevgilerimle...