Annemin Anneannesi, Anneannem ve Annem

Yedi sekiz yaşlarındaydım... O yıllarda anneannemin yanında kalırdım... Anneannem; Sevgileri yüreğine rengarenk sığdıran kadın... Yürüdüğüm yollara herkesin göremeyeceği, gerçek sevenlerin hissedeceği gökkuşağından halılar sererdi... O zamanlar annesi yaşlandığından yanına almıştı... Kalbinin kapılarını, bir inci kalbe açmıştı... O inci kalp ki annesi, ne kadar değerli biri olduğu satırlara sığmazdı... Adı Fatma, saçları pamuk, elleri ruhu gibi yumuşacıktı...

İhlas suresini anneannemin annesinden öğrendiğimi hatırlıyorum... Çocukluk işte "ne işe yarar ki bu dua?" Diye sorduğumda, "yardımcın olur, seni darda koymaz, hep boşuna öğrenmedin, hepimiz öleceğiz arkamdan aklına geldikçe bana bu duayı okur ruhumu rahatlatırsın" diye anlatırdı... Artık yaşamını son günleriydi, Ben arkadaşıma gitmiş döndüğümde ise bana uzun uzun baktığını farketmiştim, yanına yaklaştım, zayıflayan ellerini küçük ellerime alıp "bir şey mi söyleyeceksin" dedim... Oda "arkadaşına gittin, bana ne getidin?" Dedi... Tuhaf bir pişmanlık gezindi boğazımın içinde, bana şeker verdiler, onuda orada yediğimi geçirdim gözlerimin önünden... Gözlerime geleni sözlerimle söyledim... "Bir tane de bana alsaydın, alamadın mı? Yarısını benim için saklasaydın." Dedi... Paylaşmadan şekerin bile tatlı olmadığını işte o gün öğrendim...

Yıllar arka arkaya geçiyordu ve ben Rahmetli Fatma anneanneme aklıma geldikçe tıpkı söylediği gibi dua ediyordum...

Anneannemle vakit geçirmenin ne denli keyifli olduğunu düşünüyorum:) kardeşim, kuzenim, anneannem beraber spor yapar, saklambaç oynar kahkahalarımıza bir ses daha katabilmek için yeni yeni eğlenceler bulurduk... Köyde yaşamanın güzelliğini çıkarmak için kır gezintilerine çıkar, derelerden menekşe toplar, karbuz tarlalarına erkenden gidip, yaz sıcağında serinliği karpuz tadında yaşardık... Ağaçlardan inmez, meyvelerinin tazeliğinde kaybolurduk.... Kurulan salıncaklarda salınırken sıranın gelmesini heyecanla beklerdik...

Anneannem bizle çocuk olurken artık büyüyorduk, ve hep öğütleyici sözleri ile zamanı örüyordum... "Evlenince, çocuğun, eşin senden önce gelsin, yemeğin en güzel yerini onlar için ayır. Sabah erken kalk ve kahvaltıdan sonra yemeğini ateşe koy, her zaman hazır olsun"... Bunun gibi beni şuanımda mutlu kılan bir çok öğütler...

Bir keresinde anneannem gri bir yelek örmüş, düğmelerini alması için de dedeme sipariş vermiş... Gri yeleğin üzerinde mavi düğmeleri görünce gülümseyerek, "Anneanne o yeleğe, o düğmeler hiç olmuş mu?" Dedim... Anneannemde bana, "deden işte bilememiş nasıl renk alacağını." Bende hiç vakit kaybetmeden hızlıca "hadi o almış, sen niye diktin gri yeleğe mavi düğmeleri" dedim... "Bir düğme için kocamın kalbinimi kırsaydım" dedi...
İşte o zaman anladım küçük şeylerden insan kalbinin kırılmaması gerektiğini...

(Anneannem ve dedem Nur içinde uyusunlar)

Annem:) Çocukluğumun özlemi, hayran olduğum, onun gibi olmak istediğim kadın... Bizden uzakta çalışırken hasretimizi içinde yeşertip sulayan, yıllara umut toğumları eken can yarım... Şimdilerde yine uzaklardayız ve aramızda oniki saatlik
mesafedeyiz ama sevgimize bir ramak kadar bile uzak değiliz... Fatma anneannemi ve canım anneannemi saygı, özlemle anıyor, tüm annelerin ve biricik annemin anneler gününü kutluyorum... Anneciğim beni iyi ki dünyaya getirdin... Anne olmanın tadına vardığımda, iyi kilerim çoğaldı. İyi ki varsın, iyi ki benim annemsin...