10 Mayıs 2012 Perşembe

Canım Oğluma/Kızıma


Benim yaşlandığımı düşündüğün gün
Sabırlı ol lütfen ve beni anlamaya çalış…

Yem
ek yerken üstümü kirletirsem… üzerimi değiştirecek gücüm yoksa. Lütfen sabırlı ol. Benim sana bir şeyler öğretmek için seninle ilgilendiğim zamanları hatırla...
Seninle konuşurken, sürekli aynı şeyleri 1000 kere tekrarlıyorsam… Sözümü kesme beni dinle.
 Sen küçükken, uyuyana kadar sana aynı hikayeyi 1000 defa tekrar tekrar okumak zorunda kalıyordum.

Banyo yapmak istemediğimde; Beni utandırma yada azarlama…
Seni banyoya götürmek için icat ettiğim küçük yöntemlerimi ve oyunlarımı hatırla…

Yeni teknolojiler karşındaki cahilliğimi görürsen… Bana zaman tanı ve beni yüzünde alaycı bir gülümsemeyle izleme…

Bazı zamanlarda unutkan olursam yahut konuşmalarımızda ipin ucunu kaçırırsam… lütfen hatırlamam için gerekli zamanı bana tanı… Eğer hatırlayamazsam, sinirlenme… çünkü asıl önemli olan benim konuşmam değil, senin yanında olabilmem ve senin beni dinliyor olmandır.

Ben sana bir sürü şeyi nasıl yapacağını gösterdim…İyi yemek yemeyi, iyi giyinmeyi… yaşamı göğüslemeyi… Eğer birşey yemek istemezsem, baskı yapma bana. Ne zaman yemem yada yememem gerektiğini ben gayet iyi bilirim.

Ve yaşlı bacaklarım yürümeme izin vermediğinde… Bana elini ver…Tıpkı, benim sana ilk adımlarını atarken verdiğim gibi.
 Ve bir gün artık daha fazla yaşamak istemediğimi söylediğimde… ve ölmek istediğimi… Kızma… Birgün anlayacaksın…
Yaşımın; zevk alma değil artık idareten yaşama yaşı olduğunu anlamaya çalış,

Bir gün şunu anlayacaksın; Hatalarıma karşın hep senin için iyi olanı gerçekleştirmeye çabaladım ve senin yolunu hazırlamaya çalıştım...Senin yanında olduğumda üzgün, kızgın yada güçsüz hissetme kendini. Benim yanımda olmalısın, beni anlamalısın ve bana yardım etmelisin.

Yürümeme yardımcı ol… Ve yolumu sabır ile, sevgi ile bitirmeme... Benim için yaptıklarını, bir gülümseme ve senin için her zaman taşıdığım çok derin bir sevgi ile geri ödeyebilirim ancak.

Seni çok seviyorum oğlum/kızım….
Ve hep seveceğim…

Alıntı

12 yorum:

  1. :(( CANIM ÇOK GÜZEL BİR PAYLAŞIM
    YAŞLILARIMIZIN DEĞERİNİ BİLELİM DEMİ AMA

    YanıtlaSil
  2. (Tokideki Ses)
    Annelerimizin kıymeti, yaşlılarımızın değeri hiç unutulmamalı canım...
    Teşekkürler öpüldün...

    YanıtlaSil
  3. Daha önce okumuş olduğum bu anlamlı yazıyı tekrar anımsamak çok hoş...ben de paylaşıyorum bloğumda:

    http://peacelilyozge.blogspot.com/2012/05/henuz-yanmzdayken-degerlerini-bilelim.html

    YanıtlaSil
  4. (zeze)
    Duyarlılığınız için teşekkürler...

    YanıtlaSil
  5. Ne anlamlı bir yazı, içim burkuldu bir anda :(

    YanıtlaSil
  6. Dilek sen her yazında içime en derinime dokunmak zorunda mısın.Gözlerim doldu....


    Sevgiler canımmmm

    YanıtlaSil
  7. (Nesrin)
    Hasas bir konu;
    içinin burkulması yüreğinin hassasiyetinden...

    YanıtlaSil
  8. (Bal Yanağın Hikatesi)
    En derinlerdeki güzelliklerin kıpırtısı o...
    Allah bizleri ve yavrularımızı hayırlı evlatlardan eylesin...

    YanıtlaSil
  9. malesef evlatlar annelerine karşı şefkat ve anlayış içerisinde olamıyorlar ,onların yaşamlarının son yıllarında..evlat mı anne mi diye sorsak, herkes evlat der, genel olarak annelerin kıymeti evlattan daha az..ne üzücü bir kısır döngü, insanoğlu işte..

    YanıtlaSil
  10. (MODAVESAİRE)
    hüzün verici...
    merhamet duygusunu hiç yitirmemeli insan...

    YanıtlaSil
  11. Alzheimerla ilgili bir video izlemiştim; yaşlı baba ve oğlu bahçede otururlar . Baba gökyüzündeki kuşu gösterir bu ne der oğlu kuş der aradan bir kaç saniye gecer gene sorar oğlu kuş der bu durum 2- 3 kez tekrarlanır en sonunda oğlu bağırarak cevap verir. Baba uzuntuyle başını yere eğer . Bir an bir gulumseme oluşur yuzunde koşarak gider ve bir defterle döner, oğlunun eline verir.. oğlu yaprakları cevirir babasının gençken yazdıgı gunlukten oğluyla olan anıları her defasında bu ne bu ne diye soran ve bıkmadan usanmadan cevap verdiğini anlatan anıları okur ve pişmanlıkla sarılır babasına

    YanıtlaSil
  12. (Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Bobbidi Bibbidi)
    Ben de okumuştum anlattığınız videoyu...
    çok etkilenmiştim...
    tekrar anımsattığınız için teşekkürler...
    Unutuluyor zamanla...
    oysa ne akılda kalması ve hatırlandıkca kıymetini bilmeliyiz bizi yetiştirenlerin...

    YanıtlaSil

Değerli Düşünceleriniz İçin Teşekkürler...